Naast mijn ski carrière zijn er nog een aantal projecten waar ik aan werk, en waar ik veel aandacht aan besteed, omdat ik denk dat er nog een hele wereld te winnen valt. Het geen wat ik naast skien het leukst vind om mij mee bezig te houden is rolstoelvaardigheid. Als je elke dag van je rolstoel afhankelijk bent, is het belangrijk om hier goed mee om te kunnen gaan. Het bepaald hoe zelfstandig je bent, en hoe vrij je je voelt.

Ik de praktijk zie ik dat veel volwassenen die in een rolstoel terecht komen te weinig uitleg en training krijgen om echt volledig zelfstandig te worden. Uiteindelijk is het noodzakelijk om stoepen op en te kunnen om je op straat door het verkeer te kunnen begeven. Wil je echt overal naar toe kunnen en vrij leven in je rolstoel, zijn kleine trapjes, roltrappen en hellingen ook een must om te leren beheersen. Ik geloof dat iedereen met een goede hand/arm functie deze vaardigheden aan kan leren. Net als deze volwassenen vroeger hebben leren fietsen. Vaak leren mensen de eerste paar lessen heel erg veel en raken zij enthousiast, waardoor zij thuis zelfstandig verder oefenen. De 2e les kunnen zij dan al balanceren (wheelie maken/ op de achter wielen staan/rollen) Dan zie je vaak dat het snel gaat en dat na een aantal weken zelfs grote lange trappen met een leuning zelfstandig naar beneden gerold kunnen worden in de rolstoel.

Er zijn in Nederland ook veel kinderen die rolstoel gebonden zijn. Deze groep heeft helemaal veel profijt van rolstoel vaardigheids trainingen. Het zelfstandig leren omgaan met de stoel brengt namelijk ook een hele boel zelfvertrouwen. Kinderen kunnen makkelijker spelen met andere kinderen en doordat kinderen meer zelf kunnen worden ook de ouders meer ontzien. Het lijkt soms of sommige kinderen niet eens door hebben hoe veel talent zij bezitten. Omdat het hele leven bijna alles voor ze is gedaan, hebben zij zichzelf niet zo kunnen ontwikkelen als leeftijd genootjes zonder beperking. Op het moment dat deze kinderen beginnen met de trainingen merken zij opeens hoe snel ze dingen aanleren, en hoe veel vrijheid en zelfstandigheid dit hun brengt. Vaak zie ik kinderen dan ook steeds vrolijker worden bij elke les. Die energie van deze kinderen geeft mij dan weer een hele hoop energie om door te gaan met wat ik doe!

Niet alle kinderen in een rolstoel hebben hun volledige hand/arm functie. We proberen tijdens de lessen altijd het maximale uit de mogelijkheden van het kind te halen. Bij sommige kinderen duurt het iets langer, of zijn er bepaalde aanpassingen aan bijv. de rolstoel nodig. Uiteindelijk denk ik dat het zelfvertrouwen wat de kinderen uit de lessen halen doorwerkt in de hele verdere ontwikkeling van een kind. De vrijheid en de zelfstandigheid zijn een basis om verder in het leven ook alles er uit te kunnen halen wat er in zit!